ارزیابی میزان تاثیر خصوصیات فیزیکی و شرایط محیطی خاک های ریز دانه بر روی پتانسیل رمبندگی آنها.

یکی از مسائل مهم در علم ژئوتکنیک تغییر حجم خاک های غیر اشباع، تحت تنش ثابت در اثر افزایش رطوبت می باشد. در طبیعت خاک هایی یافت می شوند که تحت تنش ثابت با افزایش درصد رطوبت کاهش حجم بسیار زیادی از خود نشان می دهند. این خاک ها به خاک های رمبنده موسومند. در صورت عدم شناسایی این نوع خاک ها اگر سازه، راه و یا خطوط ریلی روی این خاک ها احداث شود، می تواند در اثر اشباع شدن خاک، مشکلات قابل توجهی را ایجاد نماید. یک مهندس ژئوتکنیک باید قادر به شناسایی خاک های رمبنده و عوامل موثر بر رمبندگی بوده و بتواند مقدار پتانسیل رمبندگی خاک را تعیین نماید. در این تحقیق برخی از معیارهای معروف رمبندگی بررسی شد و میزان تطابق این معیارها با نتایج آزمایشگاهی (تحکیم مضاعف) بررسی و ارزیابی شد. با توجه به نتایج آزمایشات و بررسی معیارهای قبلی معیار جدیدی ارائه گردیده است. برای این منظور نتایج 79 آزمایش تحکیم مضاعف در اعماق متغیر همراه با دیگر پارامترها مانند چگالی خشک خاک، رطوبت اولیه و حدود اتربرگ گردآوری شد. نمونه های گردآوری شده از نظر رمبندگی با معیارهای مختلف مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و معیار جدیدی برای ارزیابی رمبندگی ارئه گردید. مقایسه معیار جدید با معیارهای قبلی نشان دهنده دقت بالا و کاربرد آسان این معیار می باشد.